Mustang z dzikiej doliny

 Hej :* Dzisiaj taki krótki post bo nie wiem o czym napisać . 

Więc postanowiłam wam napisać post o mojej ulubionej bajce z dzieciństwa "Mustang z dzikiej doliny " . Kocham tą Bajkę <3 i nigdy mi się nie znudzi ani nie zbrzydnie . Jak ją oglądałam to prawie się popłakałm bo bardzo przypomina mi moje młode lat jak ją oglądałam i od małego dziecka już kochałam konie  <3 .

Nawet kiedyś jak miałam 3 latka mama mi kupiła jak była w górach małego słodkiego konika pluszowego . 

Nawet miał siodło ale mu zerwałam bo powiedziałam " on musi być woly naj Mustang " .<3 <3 

Macie tu moją ulubioną piosenkę <3

Hejka :*
No to dziś rasy koni :)

Kuc amerykański-Americas

Kuc amerykański - Americas, Pony of the Americas, POA, pony amerykański

Jest to jedna z najmłodszych ras na świecie.

Historia, pochodzenie

Wyhodowany został w Mason City (stan Iowa, USA) w 1957 r.

Charakterystyka, pokrój, eksterier, temperament

Kuc ten przypomina zmniejszonego konia appaloosa. Głowa o wklęsłym profilu, dużych oczach, małych, szpiczastych uszach. Ogon jest dosyć wysoko osadzony, podobnie jak grzywa bujniejszy niż u typowych appaloosa. Ma od 112 - 135 cm w kłębie, maść appaloosa (jeden z sześciu typów). Mimo pozorów są one bardzo silne.

Koń bretoński

Koń bretoński – koń zimnokrwisty hodowany w Bretanii.

Jest krępy, ma ciężką, kwadratową głowę o prostym profilu, małych uszach i dużych chrapach. W kłębie 152-162 cm, szyja krótka i umięśniona, grzywa obfita, falista. Kończyny mocne i krótkie, a kopyta kształtne i mocne. Ogon zazwyczaj bardzo krótko obcięty. Zwykle maść winno- lub ciemnodereszowata oraz kasztanowa lub gniada.

Koń aztecki

Koń aztecki – rasa konia domowego wyhodowana w Meksyku.

Pokrój

Wzrost i waga[1]

Jako trzylatki ogiery i wałachy powinny mierzyć minimum między 

152 − 165 cm w kłębie, klacze 150 − 162. Waga powinna 

wynosić pomiędzy 450 a 540 kg.

Budowa[1]

Głowa – sucha, elegancka, o prostym lub garbonosym profilu,

 oczy o inteligentnym wyrazie, małe ostro zakończone uszy.

Szyja – muskularna, lekko wysklepiona.

Kłoda – klatka piersiowa jest głęboka i szeroka, łopatka długa

 i skośna, kłąb jest krótki, grzbiet długi.

Nogi – mocne o prawidłowych proporcjach.

Ogon – długi, obficie owłosiony, nisko osadzony.

Umaszczenie[1]

Wszystkie maści podstawowe i rozjaśnione, maści złożone i mieszane nie są akceptowane.

Charakter[1]

Koń o zrównoważonym charakterze i dobrym temperamencie, chętny do współpracy, inteligentny.

Hejka :*
Dzisiaj porozmawiamy o przyjaźni między człowiekiem a

koniem .Takich przyjaźni jest wiele .Powiem wam że kiedy
 spędzasz mnóstwo czasu z koniem to między wami tworzy się
więź którą trudno zerwać .Nawet gdy koń jest narowisty pracując
 z tym koniem nawiązuje się więź a koń staje się dla ciebie jak
przyjaciel .Tak samo było zemną i Belindą .Belinda to trudny
 koń no cóż była kiedyś wygłodzona i nie ufa od tego czasu
 ludziom .Ale kiedy trafiła do mnie to zacełam prace z nią i
tak się nawiązała więź między nami .Przed Belindą miałam jeszcze jednego konia Karmelka on był nie rasowy nawet nie wiedzieliśmy jaka to rasa .Dostałam go na 6 urodziny więc był ze mną 7 lat .W zeszłym roku wymieniłam go na Belinde ale nie dlatego że nie chciałam go tylko Belinda mogła trafić na rzeź a ja na to bym nie pozwoliła .
Więc się wymieniłam ale wiedziałam że karmelek to
dobry koń i tam gdzie trafi bedzie dobrze traktowany .
I trafił gdzieś pod Łudzi a ja uratowałam konia .
Oto karmelek od tyłu bo nie znalazłam jego zd gdzie jest cały pokazany.
No dobra za bardzo się rozpisałam . :)

Hejka :)
Dzisiaj powiem wam że stworzyłam stronę dla Belindy https://www.facebook.com/pages/Belindzia/1391889777724409

Hejka :D
No to dzisiaj o rasach koni pomówimy . :)

Kuc Zaniskari

Kuc Zaniskari - rasa kuców odkryta w Leh i Laddakh w obszarze Dżammu i Kaszmiru (północne Indie). Rasa ta jest zagrożona przez krzyżowanie z nieokreślonymi kucami, dlatego Departament Hodowli Zwierząt stanu Dżammu i Kaszmir rozpoczął program ochrony w gospodarstwie w Leh.

Budowa

Kuce Zaniskari osiągają 120-140 cm w kłębie i ważą 320-450 kg. Ich umaszczenie jest zwykle od siwego do karego, choć niektóre osobniki są czerwonawej, miedzianej maści.

Koń trakeński

Koń trakeński - rasa konia pochodzenia staropruskiego.

Przodkiem konia trakeńskiego jest schweiken – silny pruski kuc

, wyhodowany przez Prusów ale przywłaszczony jak wszystko

 na tym terenie przez zakon krzyżacki. Schweikeny/trakeny

 zawsze były w centrum zainteresowania, dlatego też

 poddawano je krzyżówkom uszlachetniającym, aby połączyć 

cechy wytrwałego konia prymitywnego ze wzrostem

, wytrzymałością, szybkością oraz dobrym charakterem

koni pełnej krwi angielskiej i czystej arabskiej. W 1732

 roku została założona przez Fryderyka Wilhelma I Pruskiego

 Królewska Stadnina Trakenów w Trakenach, skąd wzięła
się nazwa tego konia.

Koń ten posiada szlachetną głowę z dużymi oczami, długą,
 dobrze ukształtowaną szyję, kłąb dość krótki, ale wysoki
 i dobrze zarysowany. Jego pierś jest szeroka, a łopatki
 długie i skośne. Średnio długi, silny grzbiet kończy się
 lekko opadającym i dobrze umięśnionym zadem. Jego
nogi są delikatne, ale suche i o mocnej kości. Jego
 wysokość w kłębie wynosi zazwyczaj 160-175 cm. Umaszczenie ma jednolite, ale raczej nie siwe.

Schweikeny/trakeny są końmi wszechstronnego użytku – potrafią świetnie skakać, sprawdzają się w konkurencjach WKKW oraz w ujeżdżeniu. Konie tej rasy mają spokojny charakter, są przyjazne, chętne do pracy i szybko się uczą.

Następuje odradzanie tej rasy na terenie Polski, gdzie potomkowie Prusów odnawiają tą staropruską rasę.

Koń woroneski

Koń woroneski – stara rosyjska rasa koni zimnokrwistych. Konie woroneskie zostały wyhodowane w dworze księcia Orłowa. Była to najbardziej rozpowszechniona rasa koni roboczych. Najczęstsze maści to kara i ciemnokasztanowata.

Cechy

Niezbyt ciężki, lecz masywny koń mierzący około 155 cm w kłębie. Kłoda wydłużona, zwykle mierząca 164 cm, klatka piersiowa ponad 180 cm, a nadpęcia 21 cm. Głowa ciężka.

Powstały trzy typy koni woroneskich:

Pierwszy: wersja lżejsza od typowego konia woroneskiego, zbliżona do typu kłusaka.

Drugi: Najczęściej używany do trójki. Wykorzystywany jako wszechstronny koń roboczy.

Trzeci: Uzyskano go dzięki krzyżówkom z innymi rasami zimnokrwistymi, jest on najcięższy spośród trzech.

No mam nadzieje że poznaliście nowe rasy i nie za bardzo jest to rozpisane :)

Hejka :D
Dawno nie było rysuneczków to pomyślałam że wstawię moje rysunki .Mam nadzieje że wam się spodoba  wam :)