piątek, 21 marca 2014

Rasy

Hejka kochani dzisiaj o rasach dawno mnie nie było ale przepraszam .Ale nie mam już pomysłów na posty.

Freiberger

Freiberger, franc. Franches-Montagnes - rasa konia domowego, lekkiego zimnokrwistego.
Rasa o jednolitym umaszczeniu pochodząca ze Szwajcarii. Obecnie użytkowana przede wszystkim w sporcie do skoków przez przeszkody oraz powożeniu. Średnia wysokość 155 cm.





Falabella

Falabella – (pot. pampa) rasa koni rozwinięta w XIX wieku w Argentynie. Wzięła nazwę od rodziny o tym nazwisku, która przez lata prowadziła jej hodowlę na ranczu Recreode Roca w okolicy Buenos Aires. Nazwa potoczna "pampa" wzięła się z pampy argentyńskiej, gdzie rasa ta powszechnie występuje.
Średni wzrost: poniżej 75 cm w kłębie
Rodzaje maści: wszystkie (ostatnio preferowane są umaszczenia w typie appaloosa – tarantowate)
Miejsce pochodzenia: Argentyna
Na pomysł wyhodowania miniaturowego konia pierwszy wpadł Patrick Newtall, Irlandczyk mieszkający w Argentynie. Spędził on wiele lat, starając się wyhodować stado małych koni mierzących poniżej 75 cm, a następnie przekazał swą wiedzę i doświadczenie zięciowi – Juanowi Falabella w 1879 r. To właśnie był początek rasy, która została stworzona poprzez skrzyżowanie kuców szetlandzkich ze stadem Newtalla. Zwierzę jak na swoje rozmiary (masa ciała 35-40 kg) jest bardzo silne – z powodzeniem ciągnie lekkie powoziki, może też być dosiadane przez małe dzieci. Jednak pokrój rasy wraz ze stromymi łopatkami oraz niezwykle drobnymi wymiarami nie stawia jej pośród najlepszych kuców dziecięcych. Najmniejszy kuc mierzył 35 cm[potrzebne źródło]. Średnia życia 35 lat.

Mangalarga Marchador

Manglara Marchador - najpopularniejsza rasa koni w Brazylii. Są to konie rekreacyjna, eksportowane na cały świat - cenione za łatwość w utrzymaniu i łagodność

Historia rasy

Na początku konie rasy alter-real krzyżowano z klaczami berberyjskimi i andaluzyjskimi, dzięki czemu uzyskano konie poruszające się töltem. Cecha ta została utrwalona, a rasa ta otrzymała nazwę od stadniny, w której była hodowana. Ponieważ hodowla obejmowała również konie, które nie poruszały się töltem, do nazwy dopisano marchador, by łatwiej je odróżnić. Dawniej konie te służyły do pracy na hacjendach i farmach. Chody nie były specjalnie ćwiczone, lecz wykształciły się same. Podczas pracy farmerzy musieli mieć wolne ręce, wiec jeżdżono na luźnych wodzach.

Tinker

Tinker (Cob Irlandzki, Gypsy Vanner) - rasa koni ogólnoużytkowych, często o srokatym umaszczeniu[potrzebne źródło]. Rasa ta nie jest wyrównana w typie. Głowa najczęściej duża, o lekko garbonosym profilu i długich uszach. Szyja mocna. Łopatki szerokie, długie, często ustawione stromo. Kłąb słabo zaznaczony. Kłoda szeroka, beczkowata. Zad mocny, szeroki, często rozłupany, lekko ścięty. Solidne kończyny o krótkich pęcinach i dużych kopytach. Obfite szczotki pęcinowe. Bujna grzywa i obfite owłosienie ogona. Chody wytrwałe o wysokiej akcji.

Użytkowość, temperament

Kuce Tinker wykazują często predyspozycje do wydajnego galopu i skoków przez przeszkody. Są mało wymagające, ciekawskie (możemy być pewni, że wchodząc na pastwisko, któryś z koni będzie się o nas ocierał, lub zaglądał nam do torby), niepłochliwe.
Są to niezawodne konie do użytkowania zaprzęgowego i wierzchowego. Umaszczenie prawie wyłącznie srokate.[potrzebne źródło] Występują także brązowe i tricolory.
Wysokość w kłębie 135 - 150 cm.

Mam nadzieje że sie do czegoś wam to przyda .:)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz